Τα στενά δρομάκια του χωριού μόλις και μετά βίας χωράνε ένα αυτοκίνητο. Κάνουν, στην πλειοψηφία τους, ζιγκ-ζαγκ ανάμεσα σε διώροφα, ασβεστωμένα σπιτάκια, κάποια με γαλάζια παραθυρόφυλλα, όλα με κόκκινα κεραμίδια, πολλά με εντυπωσιακές καμάρες, φτιαγμένα έτσι ώστε να δημιουργούν ένα γλυκύτατο αρχιτεκτονικό κολλάζ που θυμίζει νησί –ένα νησί στην άκρη https://felixrgr53.amoblog.com/about-κυπαρισια-που-θα-μεινω-53079569